uitschrijven

Sorry mariakat, 'k heb het geprobeerd. Je plaatst ergens een antwoord, dat wordt verplaatst naar een gesloten forum enzovoort. Dat is toch al om gestoord van te raken? Ik plaats serieuze berichten waarmee ik niet wil zeggen dat andere berichten niet serieus zijn, maar het begrip is...... laat maar. In dit soort discussie heb ik geen zin:
"Wat Kuiper schrijft is zo herkenbaar, ik heb een vriend verloren, ja rouwverwerking, verlies, boosheid, verdriet is het vrouwelijke van boosheid, depressie is tegen jezelf gerichte...." Schei toch eens uit met dit gezeverzeik!
Ik ben weg!

***
Jammer, dat je niet begeep waarom, dit werd gedaan.
Ik dacht het voldoende uitgelegd te hebben.
Wat is de moeilijkheid nog?
Dat het even verwarrend was?
Misschien heeft dat met de beginperikelen te maken.

En jammer, dat je er zo over denkt.
Misschien een nachtje over slapen?

Je hebt veel te zeggen.
Maar als je niet begrepen wordt, dan kat van je af.
Zo heeft ieder zijn karakter, dat mag.
Maar een actie roept reactie op.
Zoals je anderen tegemoet komt (of niet), wordt je meestal zelf behandeld.
Daar hebben we het al vaak genoeg over gehad.
Het is de kunst, ook anderen in hun waarde te laten, zoals je zelf behandeld wil worden.
Ook als dat even lijkt van niet, blijf je bij je eigen instelling.
Ook al is dat moeilijk, als je af en toe een hoopje vlooien lijkt.

Ik ken je een heel klein beetje, en weet dat je vrij explosief kunt reageren.
Maar daarna ook weer heel wijs kunt zijn.

Het is niet aan jou om anderen het zwijgen op te leggen, als jij het niet begrijpt of als jij een hekel hebt aan bepaalde manieren van uiten.
Hou het bij jezelf.
Laat anderen ook in hun waarde.

Nogmaals, slaap er een nachtje over.
Jij mag zijn, die je bent, zoals ik dat ook mag.
En ook Fred en ook Emma_E.

Ik hoop, dat je dit geen preken vindt, maar ik hou van duidelijkheid met respect.
En ik meen het eerlijk.
Jij kent mij ook een beetje.