wat zegt het over mezelf?

Citaat :

zij belemmerden me erin om mijn werk te doen zoals ik het graag wil en er afspraken over gemaakt zijn.

Ik denk, dat er een wezenlijk verschil is, of je verantwoordelijk bent voor datgene, wat moest gebeuren en waarvoor die afspraken stonden, of dat zij collega's waren, waarmee je samen iets moest doen.

In het eerste geval, denk ik dat je terecht op je strepen moet staan.
En dat hoeft dan niet met frustratie.
Waarom?
Misschien uit onzekerheid, omdat je dat moeilijk vindt?
Misschien moet je je dan afvragen, waarom dat zo is.
Is het angst om niet aardig te worden gevonden?
Of is het angst, omdat je niet dat overwicht hebt en niet geschikt zou kunnen zijn voor de verantwoordelijkheid van die taak?

In het 2e geval denk ik, dat je verantwoordelijkheid moet kunnen delen.
Maar dan ook de consequenties van iets, dat niet goed uitgevoerd is.
Dus, dat hoef je dan ook niet allemaal alleen op je nek te nemen.

En dat is iets wat wel degelijk frustreert.
Denken, dat het ook jouw schuld zou kunnen zijn, als iets niet goed wordt uitgewerkt.
Dit heeft dus alles met verantwoordelijkheidsgevoel en schuldgevoel te maken.
Maar dan een overmatig en in het 2e geval, niet terecht.

Nog meer dus om over jezelf te denken en te kunnen zeggen?

Maria dit was niet direkt een vraag die ik hier in het forum stelde, maar ook als hulp idd voor anderen.
Ik weet dat de anderen het ook druk hebben gehad in de nachtdienst, als ik kom gaan deze net weg, dus ik vraag aan hen iets waar ze eigenlijk geen tijd meer voor hebben. Soms waren ze het vergeten en was het oja... nou niks bijzonders hoor of die en die heeft dat en dat. Daar kon ik niet mee omgaan. Ik moest iets onthouden wat ik op papier moet krijgen. Ik wil mijn werk goed doen en heb die ( afgesproken overdracht ) nodig om ( goed) te werken. Onzekerheid, ondergeschikte rol in het proces ( ECHT NIET) maakte dat ik er niet mee uit de voeten kon. Ik had geen schuld, maar ik vind het vervelend dat ik iets zou geven aan een patient die niets of iets niet mag hebben. Dus deels lag het in mijn werkproces deels aan het niet opkomen voor mezelf.
Bedankt voor het meedenken