lang geleden.langzaam gaat het beter
Bericht 1 van 6 in discussie
Van: 2643IndiaanVerzonden: 2-11-2008 16:32
Hallo allemaal.
Het is lang geleden dat ik iets van me eieen heb laten horen .Ik heb sinds maart met me broer gebroken het werd steedds erger met hem .zoals ik weleens in eerdere verhalen geschreven heb.
Ik ben nog niet in orde .Ik krijg nog steeds te horen dat ik te snel wilt nog steeds .Ik zit met een dilema ook .Laatst overleed er een familie lid .het bracht mij dierbare herinderingen naar boven aan me opa .Als er iets gebeurt met zelfmoord of longkanker dan sla ik op hol .Ik krijg ook herinderingen maar geen dierbare .het trekt de hele wond open van en over me moedergeen dierbare maar eerdere trauma's. nu vraag ik me af kan ik ooit net zo over me moeder denken als over me opa .mijn opa is ook niet in de leukste periode gestroven van me leven .we zaten 5 maanden in een blijf van me lijf huis .en ik had hem 5 maanden niet gezien .mensen zeggen dat het komt dat ik het nog steeds niet verwerkt heeft de dood van me moeder .
nu is er een familie lid die longkanker heeft en ik durf er niet naar toe ik ben zo bang dat het me weer gebeurt zoals met me moeder .nu vragen jullie je misschien af wat is er gebeurt .mijn moeder is gestikt voor me ogen verdere details laat ik even achterwegen .Maar ik zit wel met het dilema van kan ik het ooit onafhankelijk gaan zien .zonder dat ik onderuit gaat .En ik ben niet depresief geworden alleen daar door .er zit een hele jeugd voor wat aleemaal mee telt .
ik weet niet hoe het met jullie gaat .maar ik krijg ook vaker te horen dat het lang duurt dat ik depresief ben .dan denk ligt dat aan mij .maar ik vroeg laatst aan iemand waar vergelijk hun het mee .overspannen burnout door het werk of ook trauma;s nee ze vergelijken het met burn out .maar dat mocht helemaal niet .omdat ik veel meer mee had gemaakt ik kan nu de feiten noemen pogingen tot incest jaren achter elkaar .onvoering door me eigen vader ,zelfmoord poging van me moeder.schiet partij ..dat me vader op iemand schoot.daarbij veel drank gebruik en heel veel ruzie's met me moeder en geweld wat er gebruikt werd.dat was me jeugd .en na vele jaren was me moeder eindelijk weg bij me vader .6 jaar heeft het mogen duren en toen overleed ze .langzaam zie ik de omvang van alles in .dat heeft lang geduurt maar nog vertel ik alles of dat ik een boek vertel.of dat het iemand anders is die dat heeft mee gemaakt.Heel langzaam durf ik het te analysren van alles en kom vaak dingen tegen wat een giga klap geef .Ook nu vraag ik me af wat erger is het lichamelijke en verbaal geweld van me vader .of het geestelijke geweld van me moeder het klinkt raar maar dat is wel wat er gebeurt is .dat maakt het alles heel moeilijk want ik ben heel verdritig dat ik ze kwijt ben maar ook heel boos wat ze me heeft aangedaan .zonder dat ik me daar bewust toen van was .het doet heel erg veel pijn als je moeder zelfmoordpoging pleeg en later krijg je te horen van ja jij hielp niet meer .ik bleek troefkaart te zijn tussen me vader en moeder .dat maakt sommige dingen om te verwerken heel moeilijk .maar te gelijk begin je dingen wel te begrijpen .
Alleen ik begin de zelfde fout te maken als ik niet uitkijk .het alleen willen verwerken me eigen opsluiten .maar het is ook niet makkelijk voor andere om alles te bergrijpen zeker als ze zoiets neit hebben mee gemaakt.
Groetjes Damara
Bericht 2 van 6 in discussie
Van: mariakat11 Verzonden: 4-11-2008 20:01
Oh, ik zie nu dat je deze net hebt geschreven .
Sorry.
Maar als je ongeveer weet wanneer je je vorige verhaal hebt geschreven kun je het ook weer omhoog halen.
Maria
Bericht 3 van 6 in discussie
Van: mariakat11 Verzonden: 4-11-2008 20:15
Goed dat je opnieuw je verhaal schrijft weer Damara.
Ik ben op zoek gegaan naar jouw berichten.
Je was veel aanwezig hier zo rond december vorig jaar.en had veel van je problemen goed verwoord.
Maar bijna alles heb je weer gewist?
Is jouw beslissing hoor, maar zou je kunnen verwoorden waarom?
Ik heb soms dat ik in bepaalde stemmingen en opwellingen meer zeg dan anders.
Als ik het dan veel later lees, heb ik soms ook de neiging om het weer te wissen.
soms doe ik dat maar soms ook niet.
Hoe is dat bij jou?
Maria
Bericht 4 van 6 in discussie
Van: 2643Indiaan Verzonden: 8-11-2008 15:17
Nu even in de goede topic .
Ik heb veel gelezen en ben altijd lid geweest en gebleven .
Langzaam begin ik de omvang van alles zien .maar ik kan het wel scheiden van elkaar .
Ik heb gebroken met me broer daar staan nog wel een verhaal over .
Ik kon het niet meer aan zijn achocolistme en dat van me schoonzusje .Hij trok me steeds naar beneden en ik zag dezelfde film als wat ik vroegenr zag.Dat heb ik nu wel ope een rijtje .
Maar ik zit gigatische met me moeder in de knoop.Het lijkt wel dat ik 2 personen heb .Aan de ene kant het mensje die ik als kind verzorgde die me steun nodig had .war de rollen waren omgedraaid waar ik mee in blijf van huis heb gezeten gered uit me vader handen .het lieve mensje die ik dood heb zien gaan.en aan de andere kant die me geestelijk misbruik heb kom ik nu achter ze heeft een poging tot zelfmoord gedaan .lpaar later kreeg ik te horen dat hety mijn schuld was omdat mijn vader voor die ander vrouw had geozen ik had niet gewerkt als troefkaart .ik was negen toen ze het deed .rond de 12 toen ik wist waarom .ook toen we 5 maanden blijf van me huis achte de rug hadden door de dood van me opa moesten we terug wij zaten in hengelo en me opa woonde in leiden .mijn moeder kon het huis van me opa houden .maar paar weken naar zijn dood ging weer terug naar me vader .antwoord ik had heimwee .dus het werd wer ik me nek gelegen .zo heeft ze ook me opa behandeld .Er heerst bij mij een woede en ook verdriet want ik ben ze wel kwijt .Ze was de laatse 6 jaar weg eindelijk bij me vader na 27 jaar .ik had een moeder .die ik toen weer kwijt was .Ik heb heel veel moeite met de donkere kant van haar .
Groetjes Damara
Bericht 5 van 6 in discussie
Van: mariakat11 Verzonden: 8-11-2008 23:12
Kan ik me voorstellen Damara en je gaat nu door een zware strijd.
Misschien kun je nu in deze periode je kind-zijn loslaten en als volwassene doorgaan?
Met spijt en verdriet om wat had kunnen zijn en worden, omdat de oorzaak helemaal buiten je om lag?
Laat het maar komen.
Terecht denk ik.
Misschien dat het dan later went en daarom dan beter te dragen is.
Vecht er maar niet tegen.
Je kunt woedend op iemand zijn en toch ervan houden.
Het kan zijn dat je heel veel van iemand houdt en er toch niet mee kan leven.
Dat alles is mogelijk.
Dus als je het zo voelt, is dat helemaal niet abnormaal.
Je mag het zo ook benoemen.
Misschien kun je het zo eens tegen je moeder zeggen.
Dat je met spijt en verdriet in je hart, (eindelijk) volwassen aan het worden bent en haar aan het loslaten bent.
Ik denk, misschien, kun je dan beter met alles omgaan.
Dan sta je er misschien op een meer gezondere manier los van.
En kun je al je energie geven aan datgenen wat nu belangrijk is voor jou en datgene dat van jou afhankelijk is.
De toekomst.
Maria
Bericht 6 van 6 in discussie
Van: 2643Indiaan Verzonden: 9-11-2008 16:03
hoi
Het kind los laten .Mijn probleem erbij is .dat ik dat kind eerst moet leert kennen dat ik weer vast kan pakken en het kan troosten.Maar mijn kind zoals de peuten het noemen is zwaar beschadigt .door veel geweld .ontvoeringspoging ,incest pogingen jaren aan elkaar ,vaan me vader,de zorg voor me moeder ,overleven in het blijf van me lijf huis want dat voor 30 jaar terug geen pretje als je daar zat .hoe leer je te overleven ..daar is een kind ontstaan die keihard is die constant werd geleerd dat je andere niet in gevaar mocht brengen en binnen in het tehuis moest je ook overleven ,zelfverdediging dat moest je je eigen aanleren het was dar de wet van de sterkste je zou het bijna een traningskamp noemen,de zelfmoord poging van me moeder erbij .dat was me kind jaren .later werd het iets rustiger omdat ik had geleerd niet bang te zijn vandaar denk ik me reding naar me vader toe dat hij me niet kon misbruiken ondanks zijn pogingen.ik had geen angst meer .zo kon ik ook me moeder vaker redde dit heb tot me 20ste geduurt .tot ze eindeljk weg ging .toen werden de rollen om gedraaid ik had een moeder hehe .ik dacht dat ik me zorgen om haar me iemand kon delen een magnetiseur die misbruik maakte van haar .dus steeds is me kind aan gesproken op haar ervaringen het kind haar overlevensstrategie.ook toen ze ziek werd stond tegenover de magneetiseur die haar alles beloofde .maar wel haar dood werd steeds viel ik op het kind terug vallen want die was sterk.Nu moet ik met het kind in contact komen die heel boos is en verdrietig maar ook keihard is.dieeen afweersysteem heb ontwikkeld waar bijna niet door heen komen is .en ik de volwassen die is heel emotioneel het tegenover gesteld van het kind .alles is naar boven gekomen de gevolgen van de feiten sommige dingen zelfs trauma's zijn maar ik ben mezelf ook kwijt geraakt .Het is een heel gevecht om mezelf terug te vinden .en te leren om met alles om te gaan .en dat wat ik in me jeugd gelleerd heb niet meer nodig is en gezien heb dat het niet door mij kwam zegt mijn verstand..misschien in bepaalde situaties .maar niet in me dagelijks dingen .want het beheerst wel me wel ook naar me kinderen .OOk omdat ik nu boos op mezelf ben ik wilde dat me kinderen er geen last van zouden hebben wat mij was overkomen .dat ze niet zagen daar heb ik altijd voor gewaakt .het was mijn jeugd mijn verleden .en dan word ik deprisief en krijgen ze er dus toch mee te maken .het is een heel geploeter .om je zelf te vinden je verleden te verwerken alles .
Groetjes Damara