Rugzak vol - Lenenlouis

Rugzak vol

Bericht 1 van 12 in discussie
Van: Lenenlouis1 (Oorspronkelijk bericht) Verzonden: 6-11-2008 9:50
Ik voel me alsof ik 10 leevns in 1 moet leevn.Men zegt datje zoveelop je schouders te dragen krijgt dat je het aankunt,maar waarom lukt het dan nu niet meer?
Ik som mijn rugzak op bij de psycholoog.Daar gaan ze me leren verwerken en met dingen om te gaan waar ik niets aan kan veranderen.
-misbruik door oom op jonge leeftijd,mama wist er van.
-Enorm kort gehouden thuis.
-Dankbaar moeten zijn dat ik er ben?(heb ik niet omgevraagd)
-gepest,hele schooltijd ,mede dankzij mijn moeder en haar gedrag.
-Bang ,geen vertrouwen in de buitenwereld.
-1ste vriendje mocht niet,toch gehad,uitegmaakt,zwanger biljken,ruzie krijgen,kind verliezen met 16 weken,bleek meisje later.
-Niet uit huis mogen in de avonduren als je al meerderjarig bent.
-Weer vriendje,wordt echtgenoot,blijkt harthandig,heetf foute vrienden,verkracht worden.
Geen kinderen op natuurlijk manier kunnen krijgen,zaad dood,toch proberen,medische molen 7 jaar,resultaat 2ling die geweldig is.
Papa overlijd met 20 weken zwanerschap,mijn enige vertrouweling tot dan toe.
Maar handen zitten los naar mij en kinderen,scheiden dus,lieve man ontmoet die helpt.
Daar mee samen wonen,snel zwanger van 3de kind.
Bekkeninstabiliteit ,afhankelijk,weer leren lopen.
Angst aanvallen,te veel geluk?
Weer zwanger,5 miskramen,medisch onderzoek.
Weer zwanger,toch een 4de wonder.
4 zoons,knagend verlangen naar een dochter.
Weer zwanger,weer miskraam,gezwel in mijn buik ter grote tennisbal.
Weer angst,onzekerheid.
Verdrietig,bang,boos op heel de wereld.Waarom zo veel ,waarom ik,ik kan niet meer.
Maar het leven vraagt mij door te gaan.Heb hulp nu,maar het is lang en zwaar en ik kan het einde van de weg nog niet zien.
Wat me ontbreekt is de enegie en de moed.
Help ik ben depressief.Gek hè.

Bericht 2 van 12 in discussie
Van: --fred-- Verzonden: 6-11-2008 13:03
Hoi Lenenlouis1
Ja, da's inderdaad wel een hele vole rugzak. En je therarpie zal inderdaad wel een aanzienlijke tijd vergen. Mag ik vragen naar je leeftijd nu? Wellicht dat je naast je therapeut hier ook enige steun kunt ondervinden. blijft dus vooral schrijven hier zou ik zeggen
Liefs en sterkte
Fred

Bericht 3 van 12 in discussie
Van: mariakat11 Verzonden: 6-11-2008 13:20
Heel verhaal inderdaad
Zo op een rijtje wordt het ook moeilijk om de dingen die je gelukkig hebben gemaakt en nog doen eruit te vissen en naar boven te halen.

En toch geef je die goede dingen ook duidelijk aan.

Of ben je bang om je gelukkig te voelen uit angst het kwijt te raken.
Is het moeilijk voor jou geluk te accepteren en ten volle te genieten voor dat moment uit verdriet om de verschrikkelijke dingen, die geweest zijn en om de angst, dat je dat misschien weer in de toekomst krijgt?

Het is inderdaad moeilijk bij de dag te leven, want gedachten gaan zoals ze gaan en dan laten gevoelens zich moeilijk dwingen.

Want inderdaad volgen psychische gedachten en reacties vaak een bepaald patroon, dat je kunt leren doorbreken.
Maar dat is heel moeilijk en daar heb je inderdaad hulp bij nodig.
Misschien dat je door de therapie kunt leren je gedachten te beheersen om niet te komen als of het een automatisch aangeleerd gedrag is.

Dubbel moeilijk voor mensen die zoveel meegemaakt hebben als jij.
en vooral op eenbepaalde leeftijd komt dat allemaal op je af.
Mede daar de tijd gaat dringen misschien.
Dat is ook, denk ik, wat Fred bedoelt met zijn vraag naar je leeftijd.

Goed trouwens dat je dat rijtje hebt kunnen maken.
Maria

Bericht 4 van 12 in discussie
Van: Lenenlouis1 Verzonden: 6-11-2008 17:27
Hallo fred,maria..Dank jullie voor de antwoorden.
Mijn leeftijd is 36.
Ik ben sinds juli nu in therapie,daar zit de vakantie van 6 weken die we er beide(psycholoog en ik)tussenuit waren in.
De positieve dingen zie ik voor mijn neus,het zijn die lieve bengels die op de diepste momenten hun armen om me heen slaan,net zoals mijn man,die ook hulp heetf zezocht om mij te helpen.
Het vertrouwen zal moeten groeien,dat is lastig,nog steeds en dat terwijl mijn man alles doet om dat te bewijzen.
De psych zegt dat het doord e omstandigheden komt dat ik me niet meer aan kan passen.
Soms voel ik me geestelijk een oud mens,heb ik het idee dat ik 20 boeken kan schrijven en dat de inkt dan op is.
Het gaat een hele weg worden.Maar Ik moet degene zijn die het tij toch moet kunnen keren??

Liefs van mij terug en nogmaals dank voor jullie woorden,doen me goed,

Bericht 5 van 12 in discussie
Van: zodemiter Verzonden: 6-11-2008 18:20
Hoi lenenluist1
Heftig berichtje
En al die mischraamen Of je al niet genoeg elende hebt
Voel gewoon een traan stromen als ik dit lees
Lieverd ik wens je((((( kracht))))
Liefde En begrip toe
Zal kaarsje voor je branden Knuf Mieter

Bericht 6 van 12 in discussie
Van: Lenenlouis1 Verzonden: 6-11-2008 19:57
Dank je wel Mietr.
Sorry dat mijn verhaal je laat wenen.
Ze zeggen telkens tegen mij als ik zeg dat ik me slecht voel en verdrietig dat ik met het zicht op een eventuele baarmoederverwijdering(mbt het gezwel wat daaraan vast zit)'blij' moet zijn met mijn 4 kinderen.Of dat er iets mee te maken heeft?
Ik ben dagelijks blij met ze,maar zij hebben niets te maken met hoe ik me voel.Mijn baarmoeder ,loopt paralel aan mijn kinderen,ook al heb ik ze er mee gekregen.
het voelt echt als ik en mijn baarmoeder,momenteel tegen de rest van de wereld vor mijn gevoel en met alles wat gebeurd is,van miskramen ,tot keizersnedes,tot geboorte.
Elk afscheid is een stukje sterven,dit ook weer.En tijd om verlies te verwerken heb ik me nog nooit gegund.Er was geen tijd voor,het volgende stond al weer op de stoep,of ik durfde de pijn niet onder ogen te komen en heb het te lang ver weg gestopt.
Dat kom ik nu tegen.Dat maakt mijn emmer zo overvol.
De tijd voor verwerken en er mee omgaan is dus aangebroken.
Al kan ik nu nog moeilijk mijn hoofd ophouden om die pijn aan te kijken.
Maar dat moet me gaan lukken....toch?

Bericht 7 van 12 in discussie
Van: zodemiter Verzonden: 7-11-2008 19:01
Ja Lenenlous1
Ik geloof ook wel dat het je gaat lukken je bend een harde voor je zelf
Maar je zecht het zelf je geniet van je kids Geweldig
Lieverd ik heb er wel vertrouwe in dat je het red
Ja je bend ook heel sterk...(( En je verdiend het ook om hier door te koomen))
Knuffel Groetjes Mieter

Bericht 8 van 12 in discussie
Van: 2643Indiaan Verzonden: 8-11-2008 16:24
Hoi
nee het is niet gek dat je depri bent .je heb lang geboeg gespaart eens is die emmer vol.Wel posietief dat je een lijst al kan maken .Maar ik noem het eilandjes .je heb elk ding op een eilandje gezet daar heb je jaren naar kunnen handelen tot dat ergens teveel word .Ik mag het misschien niet zeggen maar ergens het is niet leuk wat je heb mee gmaakt maar ik ben wel blij dat ik niet de enigste ben die zo hele laading bij zich draagt .
Maar meid .als dit allemaal heb doorstaan dan heb je ook ergens de kracht in je om dit te overwinnen het is een lange weg en je kunt alle hulp gebruiken .Maar je bent niet alleen.

Groetjes Damara

Bericht 9 van 12 in discussie
Van: mariakat11 Verzonden: 8-11-2008 23:14
Soms voel ik me geestelijk een oud mens,heb ik het idee dat ik 20 boeken kan schrijven en dat de inkt dan op is.
Je hebt dan ook de ellende van 3 levens geleden.
Mag je nu moe zijn?

Maria

Bericht 10 van 12 in discussie
Van: Lenenlouis1 Verzonden: 18-11-2008 12:46
Help vandaag word ik gebeld met de beslissing of mijn baarmoeder gespaard kan wordne of niet....
Van malen word je gek......Jank me suf,kan niets hebben....

Bah bah bah

Bericht 11 van 12 in discussie
Van: mariakat11 Verzonden: 18-11-2008 14:27
Ben in gedachte bij je

Bericht 12 van 12 in discussie
Van: zodemiter Verzonden: 23-11-2008 13:13
Hoi lene
Ik stuur je deze engel die je helpt dragen
Knuffels Mieter