boosheid

Klopt helemaal. Ingeslikte boosheid maakt depressief. Juist vrouwen zijn hier heel sterk in.
Ook ik hoor. Door boosheid in te slikken kwam ik steeds verder van mezelf,mijn eigen gevoelens af te staan.
Die boosheid en die onderliggende emoties moeten eruit, verwerkt worden.Dan pas kom je bij jezelf terecht.

Het is een automatisme om te overleven,om niet te hoeven voelen. Inderdaad die foute gedachtes leren tegen te spreken.
Ik spreek liever niet van leugens, dat klinkt zo negatief. Het zijn gedachtes die je gekoppeld hebt aan bepaalde gevoelens. Voor jou en voor mij toen ook hele reele gedachtes. Alleen zijn er vaak verschillende interpretaties mogelijk.
Zo gaat dat. Dit uitpluizen en tegenspreken helpt zeker.
In mijn therapie zijn we verder gegaan en hebben ook de oorzaak van die gedachtes geanalyseerd. Ik moet zeggen dat dit wel de puzzel voor mij compleet heeft gemaakt en heel helend heeft gewerkt.

Succes bij je zoektocht en leerproces!

Gekke wezens zijn we eigenlijk, maar je hebt gelijk dat leugens harder klinkt. Foute gedachtes is ook een benaming, het is net wat je past denk ik.
Kan jij vanuit je therapie hier ook wat meer op ingaan? Als het vaak voorkomt is het wel fijn om er over te delen.

Je schreef: Kan jij vanuit je therapie hier ook wat meer op ingaan? Als het vaak voorkomt is het wel fijn om er over te delen.

Ik weet niet wat je precies hiermee bedoelt maar wil er nog wel wat uitgebreider op ingaan,misschien dat je het herkent.

Een belangrijke vraag voor mij was, waar ik toch zo boos over was. Vroeg de therapeut dat dan zei ik...ik ben niet boos maar mijn uitbarstingen waren toch behoorlijk.
Niet zeggen wat me dwarszat maar inslikken,opstapelen en dan ontploffen.
Ik werd dan ook afgerekend op de uitbarstingen want wat er vooraf gebeurde zag men niet.

Dit heb ik uitgeplozen met hulp van de therapeut. Het zat hem vooral in de angst om afgewezen te worden, onzekerheid.
Ik richtte me op wat anderen wilden om maar geliefd te zijn/worden.
Deze houding zorgde ervoor dat ik aan mezelf voorbijging. Bovendien botste dit intern heel erg. Want ergens kwam er af en toe toch dat oerinstinct naar boven van..ik tel ook nog mee.. . en kwam ik op een verkeerde manier voor mezelf op..
Eigenlijk dus een conflict met mezelf...
De boosheid is weg.. foute gedachtes zijn omgezet in goede...ben zelfverzekerder geworden, wat mij minder afhankelijk maakt van de goedkeuring van anderen. Ga op mijn eigen gevoel af.. dat kan en durf ik nu ook. Ik ben nu meer in balans.

Is er nu iets wat me niet lekker zit..vertaalt zich dat in andere klachten dan vroeger..niet meer in boosheid.. komen er andere gevoelens opzetten van verdriet.. machteloosheid. Voor mij een teken dat er iets aan de hand is.. kost even tijd maar dan kom ik er toch weer uit. Het gaat dus niet altijd goed hoor maar wat ik heb geleerd kan ik wel goed toepassen en daar gaat het uiteindelijk toch om

Groetjes