welkom Dani

Dani, welkom op het forum.

Je kunt lezen hier, schrijven onder anderen of zelf een stukje beginnen.
We hopen dat je vinden kan wat je zoekt, anders vraag je maar.

Ik was van plan me eerder al voor te stellen maar heb een paar lastige dagen achter de rug.... Bij deze dus :-)

40 jaar, samenwonend met mijn lief, samen 3 pubers (16-18-19) en een pre-puber (11). Na 15 jaar doorploegen, veel vallen en weer opstaan ben ik een kleine 2 maanden terug niet meer opgestaan. HA heeft een depressie vastgesteld. Na in eerste instantie gesprekken met SPV-er en medicatie Fluoxetine 20 mg werden de klachten niet minder (wel alle bijwerkingen langs zien komen) en ben ik op aanraden van de SPV-er/HA gaan verhogen naar 30 (3 weken terug) en sinds gisteren naar de 40 mg.

Klachten nemen niet af, paniek, angst en suicidale gedachten nemen toe en ik haal af en toe (steeds vaker) hele vreemde dingen uit. Gisteren bij de SPV aan de bel getrokken en verzocht om verwijzing psychiater, heb ik direct gekregen. Vandaag bij de crisisdient geweest. Medicatie vooralsnog handhaven en heb Seroquel mee om beter te kunnen slapen. Ik laat ze nog even in het doosje.

Ik ben blij dat er zo snel hulp geboden wordt. Tegelijk ben ik nog nooit in mijn leven zo bang geweest. Ik herken mezelf niet meer en ben af en toe volledig de controle kwijt. Van een extraverte spontane zelfverzekerde vrouw ben ik veranderd in een labiel klein angstig meisje wat haar polsen openkrabt (pijn leidt af) en dagelijks in het kanaal wil stappen.

Ik hoop hier af en toe mijn hart te kunnen luchten en wat herkenning te vinden. Ook al doet iedereen zijn best me te begrijpen, naja...you know.

Fijn dat je de moed had om je voor te stellen. En wat je schrijft is niet mis, maar er zijn er vast hier om het forum die het herkennen.
Ik weet uit ervaring hoe rot je je kan voelen. Voor je partner en kinderen is het ook heftig.
Als de medicijnen niet helpen, heb je misschien baat bij een ander soort. Ik zou het zeker even overleggen met de psych.
Sterkte en ga hier maar lekker van je afschrijven. Ik vond het heerlijk om mijn hoofd zo een beetje rust te geven.

Dani,
Ik ga je berichtje binnen korte nog eens aandachtig lezen.
Op dit moment heb ik het een beetje moeilijk door een slecht werkende PC.

Maar toch snel even een welkom ook van mij.

Dani, hoe is het nu?
Je bent aan het goede adres om eens van je af te schrijven.
Kennis en advies van medicatie is iets voor je arts.
Toch zou ik willen opmerken, dat je wel erg lang je bijverschijnselen hebt van de medicatie.
Je klachten van verergering en zelfs suicide neigingen zijn een bekende bijwerking, daar de AD in eerste instantie vaak niet tegen depressie verschijnselen helpen, zoals je zou willen, maar mensen vaak eerst uit hun lethargie halen en er geestelijk meer activiteit komt.
Is dat ook wat je ervaart?

4 weken is bekend, maar dan horen de AD hun positieve werking te tonen.
Tot nog toe steeds de dosis verhoogd?

Ik zou, als ik jou was toch de medicijnen, die je voorgeschreven hebt gekregen nemen, zolang je slecht slaapt en daar het effect van afwachten.
Je schrijft niet over je slechte slapen, maar wel dat de nieuwe medicijnen hier positief effect op zouden moeten hebben.
Slaap tekort kan veel kapotmaken.
Goed slapen kan veel genezen.

Ik hoop dat je nog wat laat horen en wat schrijft over hoe je je voelt en hoe je dat in past in je dagelijkse leven.
Het kan echt helpen de gedachten op een rijtje te krijgen.