"Intervieuw"

Soms kunnen vragen verhelderend werken. Daarom stel ik wel eens de volgende vragen als iemand voor hulp bij me komt.

Interview.

1. Hoe is je gemiddelde gemoedstoestand?

2. Wie of wat zou je nooit meer willen zien?

3. Van wie of wat hou je het meest?

4. Wat waardeer je in je leven?

5. Wat zou je willen veranderen?

6. Waar word je blij van?

7. Waar ben je trots op?

8. Wat irriteert je?

9. wat zal je nooit meer doen?

10 Waar geloof jij in?

11 Wat ontroert je?

12 Stel je mag een wens doen, wat zou je dan wensen

13 Wat wilde je als kind later worden?

14 Hoe zie jij jezelf?

15 Wat waardeer je in mensen?

16 Wat geeft je leven zin?

17 Waar was of ben je van onderste boven?

Hoi fred,

Leuke vragen die je vraagt. Sommigen zijn best moeilijk te beantwoorden of confronterend.
Hoort dat bij een bepaald beeld of is het voor iedereen zo?

Het lijkt me idd een uitgangpunt om verder te gaan.
Heb je deze vragen 'van jezelf' of horen die bij een bepaalde theorie?
Momenteel bezoek ik weer een psycholoog, maar zal deze vragen uitprinten en er wat mee doen.
Wie weet , bedankt

Hoi EE
Nee hoor, dit zijn gewoon zomaar wat vragen. Hoewel "zomaar" .....
De antwoorden Zeggen natuurlijk aheel wat over iemand.
O, je bezoek weer een psycholoog.
Ik had eerlijk gezegd al een heeeele tijd geleden de neiging je eens uit te nodigen voor een gesprek, om te kijken of ik iets voor je zou kunnen betekenen.

o, ik zie nu pas dat je je kunt aboneren op een onderwerp
snapte al niet dat ik nooit een bericht kreeg.
n.b. EE ik stuurde je een prive bericht maar heb geen idee of die verstuurd is, misschien dat je me dat ff kunt melden of =je die ontvangen hebt?

Ik heb je bericht gelezen.
Wie weet kom ik verder met de vragen.

Bedankt en groeten

Over die vragen.
Kunnen heel verhelderend zijn ja.

Toch vind ik het heel moeilijk om die vragen allemaal te beantwoorden.
Ik ga dan echt teveel uitwijden.

Er zijn ook vragen bij, dat als ik echt te rade ga bij mezelf, ik heel diep ga.
Ik heb dit een paar maal meegemaakt en de reactie komt dan totaal onverwacht en zeer heftig.
Ik duik dan in mijn emoties en kom er niet meer uit.
Dat geeft enorme huilbuien en geen enkele verlichting.

Ik heb bij mezelf besloten het niet meer te doen.
Een paar jaar geleden, toen ik een aantal sessies had bij een psycholoog, gaf hij mij ook een lijst met vragen mee naar huis om met de antwoorden te gaan werken.
Ik ben thuis tot vraag 3 gekomen en ben ermee gestopt.
Erover gepraat, dat ik dit niet meer aanga, en hij kon dat respecteren.

Hoi Maria
Maar je hoeft die vragen natuurlijk ook helemaal niet hier te beantwoorden hoor
Kan ook voor jezelf. Maar dan wordt je blijkbaar heel emotioneel.En dat wil je kenneliijk niet.
Maar het zegt natuurlijk wel wat, namelijk dat de oude pijn er nog steeds zit.
Groet
Fred

Dat lijkt wel zo ja.
Het is ook vaak heel levend in mijn herinnering, maar toch ga ik er heel anders mee om.

Het komt alleen boven als ik heel diep ga en, zoals in deze vragen juist die emoties laat bovenkomen.
Dan is het alsof ik verdriet heb om het verdriet wat ik door de tijd heb gehad.

Voor mij is dat niet zinvol, want met deze emoties verandert er niets.
Het grootste gedeelte van de verwerking is er geweest en daarom wil ik het daar ook bij laten.

Hoi Maria
Maar dat - "het erbij laten'- is natuurlijk ook je goed recht hoor.
Maar mocht je er iets aan hebben om een een pb toch op een of andere manier je hart te luchten, ben je heel welkom hoor.
Groet
Fred