- Citaat :
- Eenzaamheid is een gevoel
dat iedereen kent. Een gevoel van leegte. Een gevoel van niet -verbonden zijn met de anderen, met de wereld. Iedereen weet wat het is. Niet iedereen kan er goed mee omgaan. De oorzaak kan liggen in de jeugd, maar dat hoeft niet. Wie een levenspatroon heeft dat geen balans beidt in het leven, kan zich erg eenzaam voelen. Wie zich niet goed kan losmaken van dat gevoel, waardoor het blijft voortduren, heeft last van chronische eenzaamheid. Dit wordt ook wel "eenzaam zijn" genoemd. Het is een vast patroon geworden. Eenzaamheid heeft voor ieder mens een andere betekenis. Het is een individueel probleem. Daarom zijn er geen standaard oplossingen.
Kijk rond op de site voor tips, links en mogelijke aanpak. Lees verder op deze pagina voor meer opvattingen over eenzaamheid.
Bij veel depressies lijkt ook eenzaamheid aan te grondsleg te liggen.
Welke mens met depressies kent niet dat gevoel, zeker een periode uit zijn leven.
Niet zozeer dat je altijd alleen bent, want dat is wat anders.
Ik kan heel goed alleen zijn en me daarin ook meestal wel vermaken.
Heb zeker meestal geen ongeluksgevoel als ik alles ben.
Ik zeg "meestal", want eenzaamheidsgevoel komt zeker vaker voor als je alleen bent.
Dan heb je vaak een sterker bewustzijn voor je gevoel.
Voor wat voor gevoel dan ook.
Maar eenzaam zijn, alsof je helemaal met je gevoel alleen op de wereld bent.
Alsof niemand je begrijpt of kan begrijpen.
Dat je nergens terecht kunt met datgene waar je mee bezig bent.
Waarom?
Vele redenen.
Omdat je denkt dat het iets is dat jouw alleen betreft of aangaat.
Omdat je een ander niet wil belasten met jouw bestaan.
Omdat je niet teveel wil zijn.
Omdat je jezelf niet durft te laten zien.
Uit angst?
Wat denk men van mij?
Zo heeft ieder wel een reden voor zijn eenzaamheid.
Toch is er wel wat mee te doen.
Als je wil en het inziet dat je eerst door een zure appel moet heenbijten.
Als je jezelf laat zien, zullen anderen dat ook.
Dat is een begin tot "samenleven".