Een verademing........------Geplaatst door atina

Van: atina195 (Oorspronkelijk bericht) Verzonden: 11-12-2008 16:29
Ben nog maar pas aanwezig op dit forum, kom van alles tegen , maar ook de ruimte die er is voor openheid over je persoonlijk geloof.
Zelf vind ik het enorm frustrerend, iedere keer weer dat depressive gedoe van me,terwijl ik de beste toekomst heb die een mens maar kan bedenken.
Toen ik echt ´´rust vond ´´ Bij God had ik niet verwacht dat het telekens weer dat depressievige terug zou komen het is niet altijd evenerg , maar nu weer erger .
Terwijl ik de laatste jaren juist enorm veel fijne dingen heb mogen ervaren.
In het kontakt met God, mischien is het daarom nu ook wel des te moeilijk.
Vooral nu in mijn thuissituatie het ook enorm verbeterd is (man ADHD>zoon ADHD en Asperger, zelf ook ADD trekken) was dus nooit saai, maar ook niet altijd even zo gezellig.
Soms is er ook schaamte weer die hulp nodig te hebben, therapie enzo.
Mag het gewoon accepteren en gebruik maken van, weet ik ook wel.
Stap voor stap weer vooruit, hoewel het nu even leek op stap voor stap achteruit te gaan.
Met het volste vertrouwen in God die er gewoon is ook al merk ik het niet altijd, hij is daar met zijn woorden uit de bijbel die soms gewoon in mijn gedachten komen , of een mooi lied.
Niet te rijmen met mijn onrust en het gedeprie, zag vandaag deze uitspraak, geloven is niet alles begrijpen, zo is het precies dat ik het ervaar.
Groetjes van Anita

Van: mariakat11 Verzonden: 11-12-2008 17:27
En toch redt jij het Anita.
Bedenk:
Hardlopers zijn doodlopers.
Soms ren je een stuk de trap op en dan glibber je weer uit en zakt een eind terug.
Met hoop, geloof en liefde is er toch nog altijd een hoop ellende op de wereld.
Als je dat ziet en ervaart, dan kan het niet anders of een gevoelig mens met een groot hart ziet en beleeft dat.

Maar gelukkig ga je niet terug in die hele diepe put.
Niet tot op die bodem.
En boven zie je altijd "Dat Grote Licht".
Dus dapper maar weer die hoop, geloof en liefde opgepakt en klauteren maar.
Naar die "uitgestrekte hand".
Maar ook weer.
Je wordt er niet uitgetrokken, alleen de weg gewezen,
Als je niet ziende blind en horende doof bent is dat vaak genoeg om eruit geholpen te worden.
Maria

Van: zodemiter Verzonden: 13-12-2008 8:51
Hoi lieve anita
Je verhaal raakt Me aan
Ja voel herkenning wel op ander vlak

Ik heb ook gebeden jaare terug voor een lieve frouw Die me begrijpt en van me houd....(((ja heb haar gekregen)))
Maar mijn depressie dat wil niet over Nee val steeds terug Heel diep >>HEb terapiejen gehad Heb alles geprobeerd
Maar tog steeds die terugval
Het voeld zo....Heb alles om gelukig te zijn maar ik ben het niet....Heb lieve vrouw twee lieve kinderen een huis een baan..Hondjes katten vogeltjes Ja alles om gelukig te zijn.(((((.Maar helaas ben ik het niet))))

In mijn depressies Gooi ik allles weg waar ik van houd Ook om ze te beschermen voor mijn gevoel
Weet dat is stom..Ik ga daaar heel ver in En huil dan wouw het zo graag anders...Als mijn depressie minder word zie ik weer dat ik mijn vrouw van jeses heb gekregen En er blij om mag zijn ben ik dan ook
Tot mijn volgende terug val in deperechievie tijd Ben ik weer alles kwijt Weet ook niet waarom ik je dit vertel lieve anita..Wens jouw krache en licht gr knuf mieter