Te zwaar zijn of worden en afvallen of juist niet.

Voor wie is dat geen ramp, als je maar aan blijft komen en lijnen niet lijkt te helpen?

Vertel je verhaal.
Met alles erop en eraan.
Maar wel eerlijk zijn tegen ons en jezelf.

Eindelijk is het dan zover.
Ik krijg het voor elkaar om af te vallen.

Ik kon vroeger alles eten wat ik wilde.
Ruim 10 jaar geleden begon ik aan te komen.
Maar vooral nadat ik gestopt was met roken 5 jaar geleden en waarschijnlijk ook door de leeftijd en de hormonenwisseling na de overgang, ben ik elk jaar 5 kilo aangekomen.

Vorig jaar dacht ik mijn grens te hebben bereikt en dacht de zelfdiscipline op te kunnen brengen om daadwerkelijk te gaan lijnen.
In de zomer was ik al aardig op weg en was ik 3 kilo afgevallen
Maar afgelopen winter zat het er net zo gauw weer aan plus de gebruikelijke 5 kilo's.

Mijn zelfbeeld was bijna weer nul, net als in mijn puberteit.
Onaantrekkelijk en geen zelfdiscipline.

De hele dag behoefte aan eten, daar ik steeds alle verschijnselen vertoonde van spanning in mijn maag en laag suikergehalte.
En als ik dan een kleinigheidje at, dan had ik steeds zo'n behoefte aan nog meer.
Mijn klerenkast durf ik haast niet meer in te kijken.
Een kledingwinkel is een ramp.
Ik loop de hele dag in een joggingbroek met elastiek tot grote ergernis van mijn man, maar die heeft het al opgegeven om me te stimuleren eens iets leuks te gaan kopen.

Nu in de vakantie heb ik voor het eerst mijn (grote) tweedelige badpak niet aan gehad.
Mijn gewone badpak was allang te klein en ook te klein trouwens.
Ik heb een heerlijke elastische spijkerrok gevonden en een paar heel grote shirts.
Staat trouwens echt niet gek.
Zelfs met de warmte beviel het me goed.

Maar nu ter zake.
Ik had nu dus besloten koste wat kost minstens 5 kilo af te vallen en dan maar weer verder te zien.
Mooi niet dus.
De hele vakantie 2x pizza gegeten buitenshuis.
1x een lik ijs.
De rest van de dagen heel sober gegeten en niets gesnoept.
En wat denk je?
2 kilo eraf, waarvan minstens 1.5 kilo vocht, want dat houd ik normaal heel lang vast.
Meestal zit er minstens 1.5 kilo zo weer aan als ik thuis ben.
Is het niet om te huilen?

Thuisgekomen nog een harder besluit genomen.
Een flinke hoeveelheid dure multivitaminen ingeslagen.

's Morgens eet ik al nooit.
's Middags eet ik nu alleen nog een hele bak met rauwkost en 1 boterham met iets van kaas of runderrookvlees en 's avonds de helft van wat ik normaal gebuik.

En wat denk je ?
Ik eet nu zoveel sla dat mijn buik constant vol zit en ik geen bijna geen eetbehoefte meer heb tussendoor.
Ik houd nog steeds weinig vocht vast.
Ik beweeg ook wel wat meer, maar toch niet in één keer erg veel meer.
Dat kunnen mijn spieren niet zo goed meer aan.

In 14 dagen tijd ben ik nog 4 kilo afgevallen en ik heb nu hetzelfde gewicht als vorig jaar zomer.

Ik vind dat toch zo goed van mezelf.
Klop....klop.... op mijn borst.

Op naar de volgende 15 kilo, want dan ben ik op mijn goede gewicht, ook al is dat nog 10 kilo meer dan ik altijd ben geweest tot voor 10 jaar geleden

Jammer dat het hierbij gebleven is.
Maar toch.
Er is niets meer bij gekomen.

Lekker Maria,
Ik vind het heerlijk om in slobberkleren te lopen thuis. Gewoon een soort joggingbroek en een fleese trui. Maar ja, buiten is het een ander verhaal.
Is het ook niet zo dat als je goed in je vel zit, je leuker aankleed?
Als ik in een blûh dag zit, interesseert het me ook niet zo..

Wij vrouwen zijn ook van die kilokijkers, vocht vasthouden is ook vervelend. Bleekselderij is een vocht verdrijver, misschien help dat ook wel. Een rauwkostsalade met bleekselderij, rozijnen, worteltjes, mais...

Succes..

Klinkt lekker E_E.
Ben toch maar weer begonnen aan mijn rauwkost.

Wordt vervolgd.