Wat doe ik als partner van een depressie patient?

http://www.relatietip.nl/relatietips/een-partner-met-een-depressie.html
Deskundige:

Citaat :

Als partner van iemand die depressief is, blijf je alleen overeind als je óók kiest voor jezelf. De aandacht van de omgeving gaat vaak automatisch uit naar degene die depressief is. Het is volgens mij goed de focus eens te verleggen naar de partner, of, zo je wilt, naar de dochter, moeder, zoon, vader, vriend, vriendin van de depressieve. Hoe blijft deze overeind?

Volgens mij is het belangrijkste dat je ervoor zorgt dat de depressie niet ook het leven van de omgeving van de depressieve persoon gaat bepalen. Met andere woorden: blijf je eigen leven leven. Geef je hobby's niet op. Hou je eigen sociale contacten.


Tegelijkertijd is het belangrijk aan je relatie te blijven werken. En daarmee bedoel ik vooral: contact maken. Deel je angsten, je zorgen, je gedachtes, allebei, zodat je weet wat de ander bezighoudt en hoe je rekening kunt houden met elkaar. Niet ieder stel is gewend werkelijk contact met elkaar te hebben. Zolang alles goed gaat, hoeft dat geen probleem te zijn. Maar als één van de twee depressief is of een andere ziekte heeft, is het wel van essentieel belang. Anders drijf je langzaamaan steeds verder van elkaar weg. Als je blijft delen, kan de depressie een verdiepende periode worden waarin je dichter tot elkaar komt. Het klinkt prachtig, maar in de praktijk is het niet altijd gemakkelijk. Daarom is het volgens mij heel goed om contact te zoeken met lotgenoten. En dan heb ik het dus in de eerste plaats niet over de patiënt zelf, maar over de partner. In de praktijk blijkt dat zij er ontzettend veel aan kunnen hebben om ervaringen te delen met andere partners. Het helpt jou je eigen keuzes te maken, je eigen weg te vinden in een dergelijke moeilijke periode. Dat maakt je sterker, en het zorgt dat je meer kunt hebben en er beter voor de ander kunt zijn. Je helpt er dus niet alleen jezelf mee, maar óók de ander.